AYSELİM

Albümü geçen hafta aldım. Alırken “acaba hala bir CD’ye 20 TL veren kalmış mıdır?” diye kendi kendime soruyordum. Bu albüm tabii ki çok farklı, herhangi bir albüm değil. Tabii ki, bir bedel biçilmesi anlamlı değil. Ancak şu da bir gerçek ki, bu devirde müzik sektöründe satış stratejileri çok değişti. Eski satış rakamlarının yakalanması mümkün değil falan filan. Ancak arabaya taktıktan sonra CD’yi bazı insanların gerçekten özel olduğunu yeniden hatırladım ve iyi ki almışım dedim.

Aysel Gürel’in kızının (Müjde Ar olmayan) Cüneyt Özdemir ile röportajını dinledikten sonra almaya karar verdiğim albüm gerçekten müthiş. Aysel Gürel’in niçin bu sözleri yazabildiğini kızının “Aysel’in Türkiye’de gezip görmediği herhangi bir pazar yoktur” lafı ile anlayabiliyorsunuz zaten. Sözler çok anlamlı ancak hiç de ukalaca değil ve çok acıklı olsa da ajite etmiyor. Çok güldürse de illaki bir yere dokunduran cinsten. Toplumun bütün sınıflarına hitap ediyor asla elitist değil, ama bir yandan da asla duygu sömürmüyor.

Yaklaşık 5 gündür arabaya binsem de, “Sultan Süleyman”ı bir kez daha dinlesem diye trafiğe çıkmayı iple çekiyorum. Albümde benim favorim “Sultan Süleyman”. Popüler kısmı ise Tarkan’ın seslendirdiği “Firuze” ve Ata Demirer’in kendi tarzını yansıttığı “Sitem”. Ama dinlerken “bu da mı onun şarkısıymış” lafı birçok kez ağzınızdan dökülüyor. Birazda duygusal anınızdaysanız “Ünzile” ve “Sultan Süleyman”ı arka arkaya dinlemeyin derim. Ateş Böceğim’de onun şarkısıymış albümde yok ama şöyle bir bakınca hakikaten insan “ne kadınmış” diyor. Boşuna yakın çevresi “Deli Aysel” demiyormuş.

Karşılaştırma yapmak tabii ki anlamsız ama Aysel Gürel’in şarkı sözlerine odaklanınca “Aşk bu kızıl ötesi yaralı müzesi hareket edemem” tarzı sözlerin değerini ve amacını bir kez daha ve net bir şekilde anlayabiliyor insan.

Nur içinde yatsın, Türkiye açısından çok önemli bir renk ve değerdi.