LIvIng WIth a MIddle – Class Wage
ILO geçen haftalarda Küresel Ücret Raporu’nu yayınlamıştı. Kapitalizmin geleceği üzerine ücretler temelli çok net önerilerin yer aldığı rapor, kapitalizmin sürdürülebilmesi için ücretli çalışan kesimin harcanabilir gelirinin artırılmasının altını çiziyordu. Ücretlerin verimlilik ile kopan ilişkisinin yeniden kurulmasının önemini vurguluyordu. Sermayenin birikiminin haddinden fazla yükseldiğini ve bunun tüm ekonomik düzen için olumlu sonuçlar üretmediğini çünkü bu birikimin yeniden yatırıma dönüşmediği ve finans sektörüne ve hatta türev piyasalara yönlendiği gerçeğinin altını çiziyordu.
Bu raporun yayınlanmasını takiben bugün de “Living With Middle – Class Wage” başlıklı Amerika, Brezilya, Uganda, Filipinler ve Portekiz’den bu ülkelerin orta sınıflarının kazandıkları ücretler ile hayat standartlarını kendi ağızlarından ifade eden videolar yayınlandı. Benim dikkatimi çekenler İsviçre’de yüksek vergilerden şikayet eden çalışanların varlığı ve Dünyanın güneyindeki beklentilerin pozitifliği oldu. Refah rejimi yüksek vergilere endeksli İsviçre tipi ülkelerde vergiden şikayet etmek çok sık rastlanılan bir durum değildir. Filipinli kadının ikinci el televizyonundan teknolojinin son harikasıymış gibi bahsetmesi ve İsviçre, Amerika gibi ülkelerde gelecek yıllar için neredeyse hiç ümit yokken Uganda’daki kadın ve erkeğin “elbette ki gelecek yıllar çok daha güzel olacak” şeklindeki yaklaşımı beni mutlu etti açıkçası. Brezilya’daki bankacı ve işçinin de hayata bakışları başka şeylerle de ilgili sanki. Burada detaya girmedim ama bu konu oldukça geniş ve ilgi çekici.
Alttaki bağlantıdan tüm videolara erişebilirsiniz. Ugandalı Kadın işçinin mutluluğuna dikkat.
